Αστρονόμοι ανακάλυψαν μια από τις μεγαλύτερες μαύρες τρύπες που έχουν βρεθεί ποτέ
The Event Horizon Telescope (EHT) — a planet-scale array of eight ground-based radio telescopes forged through international collaboration — was designed to capture images of a black hole. In coordinated press conferences across the globe, EHT researchers revealed that they succeeded, unveiling the first direct visual evidence of the supermassive black hole in the centre of Messier 87 and its shadow. The shadow of a black hole seen here is the closest we can come to an image of the black hole itself, a completely dark object from which light cannot escape. The black hole’s boundary — the event horizon from which the EHT takes its name — is around 2.5 times smaller than the shadow it casts and measures just under 40 billion km across. While this may sound large, this ring is only about 40 microarcseconds across — equivalent to measuring the length of a credit card on the surface of the Moon. Although the telescopes making up the EHT are not physically connected, they are able to synchronize their recorded data with atomic clocks — hydrogen masers — which precisely time their observations. These observations were collected at a wavelength of 1.3 mm during a 2017 global campaign. Each telescope of the EHT produced enormous amounts of data – roughly 350 terabytes per day – which was stored on high-performance helium-filled hard drives. These data were flown to highly specialised supercomputers — known as correlators — at the Max Planck Institute for Radio Astronomy and MIT Haystack Observatory to be combined. They were then painstakingly converted into an image using novel computational tools developed by the collaboration.
Μια από τις μεγαλύτερες μαύρες τρύπες, με μάζα πάνω από 30 δισεκατομμύρια φορές τη μάζα του Ήλιου, ανακάλυψε μια ομάδα αστρονόμων, αξιοποιώντας το φαινόμενο που ονομάζεται «βαρυτικός φακός».
Η ομάδα, με επικεφαλής το βρετανικό Πανεπιστήμιο Ντέρχαμ, χρησιμοποίησε τον βαρυτικό φακό, όπου το βαρυτικό πεδίο ενός γαλαξία στο προσκήνιο κάμπτει το φως από ένα πιο μακρινό αντικείμενο και το μεγεθύνει. Επίσης, χρησιμοποίησε προσομοιώσεις με τη βοήθεια υπερυπολογιστή που βρίσκεται στο συγκεκριμένο Πανεπιστήμιο και εικόνες εξαιρετικά υψηλής ανάλυσης από το τηλεσκόπιο Hubble της NASA για να εξετάσει προσεκτικά πώς κάμπτεται το φως από μια μαύρη τρύπα μέσα σε ένα γαλαξία εκατοντάδες εκατομμύρια έτη φωτός μακριά από τη Γη. Οι αστρονόμοι εντόπισαν μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα, την πρώτη που βρέθηκε χρησιμοποιώντας αυτή την τεχνική, σύμφωνα με την οποία η ομάδα προσομοιώνει το φως που ταξιδεύει στο Σύμπαν εκατοντάδες χιλιάδες φορές.
«Αυτή η μαύρη τρύπα, που είναι περίπου 30 δισεκατομμύρια φορές η μάζα του Ήλιου μας, είναι μία από τις μεγαλύτερες που έχουν εντοπιστεί ποτέ και στο ανώτατο όριο του πόσο μεγάλες πιστεύουμε ότι μπορούν να γίνουν θεωρητικά οι μαύρες τρύπες. Επομένως είναι μια εξαιρετικά συναρπαστική ανακάλυψη», δηλώνει ο επικεφαλής συγγραφέας, Τζέιμς Ναϊτινγκέιλ, από το Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Ντέρχαμ.
Ο ίδιος προσθέτει ότι ο βαρυτικός φακός «καθιστά δυνατή τη μελέτη των ανενεργών μαύρων τρυπών, κάτι που τώρα δεν είναι δυνατόν σε μακρινούς γαλαξίες. Αυτή η προσέγγιση θα μπορούσε να μας επιτρέψει να εντοπίσουμε πολλές περισσότερες μαύρες τρύπες πέρα από το τοπικό μας σύμπαν και να αποκαλύψουμε πώς εξελίχθηκαν πιο πίσω στον κοσμικό χρόνο».
Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύονται σήμερα στο περιοδικό «Monthly Notices» της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Φωτογραφία από Wikimedia Commons
