Η έκθεση «Χαλεπάς – Γλυπτικής μέγιστον μάθημα» στην Τήνο

Μετά την έκθεση «Γιανούλης Χαλεπάς: Δούναι και Λαβείν», που πραγματοποιήθηκε την άνοιξη του 2022 στο Τελλόγλειο Ίδρυμα στη Θεσσαλονίκη, σε συνεργασία με το Ίδρυμα Ωνάση, τα έργα του σπουδαίου γλύπτη ταξιδεύουν στον τόπο όπου γεννήθηκε, έζησε και εμπνεύστηκε, δημιουργώντας μια έκθεση που έρχεται να καλύψει ένα μεγάλο μέρος της καλλιτεχνικής του δημιουργίας.

Η έκθεση «Χαλεπάς – Γλυπτικής μέγιστον μάθημα», σε επιμέλεια της Αλεξάνδρας Γουλάκη-Βουτυρά, μας δίνει τη μοναδική ευκαιρία να παρακολουθήσουμε την καλλιτεχνική πορεία του κορυφαίου δημιουργού, από τα πρώτα έργα του έως την ώριμη παραγωγή του στην Αθήνα, με 30 έργα που σηματοδοτούν την τρίτη καλλιτεχνική του περίοδο και βρίσκονται στη συλλογή του Ιδρύματος Ωνάση. Κυρίως, όμως, σε αυτή την έκθεση μπορούμε να κατανοήσουμε καλύτερα τον «νέο» Χαλεπά, καθώς το «γλυπτικής μέγιστον μάθημα» (κατά τον Δημήτρη Πικιώνη) αφορά την προσέγγιση και κατανόηση της δημιουργικής πορείας του γλύπτη, ιδιαίτερα όταν επιστρέφει στο νησί και στην τέχνη του μετά από μεγάλη και δραματική διακοπή εργασίας 40 χρόνων.

Στη Χώρα, η Συλλογή Χαλεπά του Πανελληνίου Ιερού Ιδρύματος Ευαγγελιστρίας Τήνου, που στεγάζεται στο Ίδρυμα Τηνιακού Πολιτισμού (ΙΤΗΠ), περιλαμβάνει το σημαντικότερο σύνολο γλυπτών της πρώτης και, κυρίως, της δεύτερης περιόδου του γλύπτη, όταν επιστρέφει στο νησί μετά τον εγκλεισμό του στο Ψυχιατρείο της Κέρκυρας το 1902. Εκεί δημιουργεί ένα έργο διαφορετικό από αυτό της νιότης του, με ξεχωριστή σημασία για τη νεοελληνική γλυπτική. Ανάμεσα στα έργα του αυτά ήταν το εντυπωσιακό Παραμύθι της Πεντάμορφης, καθώς και τα Σάτυρος και Έρως (τρεις σπουδαίες πρώιμες εκδοχές), Κοιμωμένη Αριάδνη, Ηρωδιάς, Μέγας Αλέξανδρος ζωντανός και νεκρός, που αποτελούν θησαυρούς και έργα αναφοράς για τη νεοελληνική γλυπτική.

Το Ίδρυμα Ωνάση δεν θα μπορούσε να λείπει από την έκθεση. Το επιβάλλει, άλλωστε, ο πλούτος των έργων του Χαλεπά που διαθέτει: ένα μεγάλο σύνολο γλυπτών, σχεδίων, προπλασμάτων και εκμαγείων από τη σημαντικότερη συλλογή έργων του γλύπτη, εκείνη των ανιψιών του, Βασίλη και Ειρήνης, οι οποίοι τον φιλοξένησαν στην Αθήνα την περίοδο 1930-1938. Από τη συλλογή του Ιδρύματος Ωνάση παρουσιάζονται για πρώτη φορά στην Τήνο το εμβληματικό έργο Οιδίπους και Αντιγόνη, το πρώτο γλυπτό του μετά την εγκατάστασή του στην Αθήνα, δύο προσπάθειες για το θέμα Σάτυρος και Έρως (αρ. Χ, 1931, και ΧΙΙ, 1936), το πορτρέτο της ανιψιάς του Ευτυχίας με την αυτοπροσωπογραφία του στο πίσω μέρος, η Κοιμωμένη στη λεγόμενη «μακέτα Στρέφη» (1937) κά.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Φωτογραφία από Wikimedia Commons