Η γενική θεωρία σχετικότητας του Αϊνστάιν πέρασε επιτυχώς άλλο ένα τεστ της στο διάστημα
Οι επιστήμονες για μια ακόμη φορά επιβεβαίωσαν ότι η γενική θεωρία σχετικότητας του Αϊνστάιν είναι σωστή. Η νέα επιβεβαίωση ήλθε από την γαλλική αποστολή MICROSCOPE που έλεγξε με αξιοσημείωτη ακρίβεια τη λεγόμενη ασθενή αρχή ισοδυναμίας, κάνοντας το σχετικό τεστ με αντικείμενα σε ελεύθερη πτώση σε έναν δορυφόρο.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Ζιλ Μετρίς του Αστεροσκοπείου της Κυανής Ακτής, οι οποίοι έκαναν τις σχετικές δημοσιεύσεις στο περιοδικό φυσικής «Physical Review Letters» και σε ειδικό τεύχος του περιοδικού για θέματα κλασσικής και κβαντικής βαρύτητας «Classical and Quantum Gravity», ανακοίνωσαν τα τελικά αποτελέσματα του προγράμματος MICROSCOPE που είχε εκτοξευθεί το 2016.
Το πείραμα μέτρησης της επιτάχυνσης ζευγών διαφορετικών αντικειμένων(από κράματα πλατίνας και τιτανίου)σε ελεύθερη πτώση, που έγινε όσο ο δορυφόρος βρισκόταν σε τροχιά γύρω από τη Γη, αποτέλεσε το πιο ακριβές τεστ μέχρι σήμερα μιας από τις πτυχές της θεωρίας του Αϊνστάιν για τη βαρύτητα – και για μια ακόμη φορά δεν βρέθηκε ρωγμή στη γενική θεωρία της σχετικότητας. Διαπιστώθηκε ότι οι επιταχύνσεις δεν διέφεραν περισσότερο από 0,000000000000001, γεγονός που αποκλείει οποιαδήποτε παραβίαση της ασθενούς αρχής ισοδυναμίας ή αποκλίσεων από τη γενική θεωρία σχετικότητας σε αυτό το επίπεδο.
Η εν λόγω θεωρία που δημοσιεύθηκε από τον Αϊνστάιν το 1915, περιγράφει πως «δουλεύει» η βαρύτητα και πώς σχετίζεται με τον χρόνο και τον χώρο. Ο έλεγχος της ασθενούς αρχής ισοδυναμίας είναι ένας τρόπος να ελεγχθεί παράλληλα και η γενική θεωρία σχετικότητας. Σύμφωνα με την εν λόγω αρχή, τα αντικείμενα σε ένα βαρυτικό πεδίο πέφτουν με τον ίδιο τρόπο, όταν δεν επιδρούν άλλες δυνάμεις πάνω τους, ακόμη κι αν έχουν πολύ διαφορετικές μάζες (π.χ. ένα φτερό και μια πέτρα).
Ένα διάσημο πείραμα ελέγχου της ασθενούς αρχής ισοδυναμίας είχε γίνει στη διάρκεια της αποστολής «Απόλλων 15», όταν ο Αμερικανός αστροναύτης Ντέηβιντ Σκοτ άφησε να πέσουν ένα φτερό και ένα σφυρί ταυτόχρονα. Λόγω έλλειψης αντίστασης του αέρα, τα δύο αντικείμενα επιτάχυναν εξίσου προς την επιφάνεια της Σελήνης.
